Het CYP1A2-enzym (voluit: Cytochroom P450 1A2) is betrokken bij de omzetting van lichaamsvreemde stoffen zoals geneesmiddelen. Ongeveer 5% van alle geneesmiddelen wordt gemetaboliseerd door het CYP1A2-enzym.
Medicijnen die door het CYP1A2-enzym gemetaboliseerd kunnen worden, zijn onder meer:
- Antidepressiva zoals amitriptyline, clomipramine, imipramine en fluvoxamine
- Antipsychotica zoals clozapine, olanzapine en haloperidol
- Andere middelen zoals tamoxifen (anti-oestrogeen), verapamil, mexiletine (calciumblokkers), cimetidine (maagzuurremmer), cyclobenzaprine (spierverslapper), estradiol (oestrogeen), zileuton, theofylline (bij astma), propranolol (betablokker), naproxen (pijnstillend, ontstekingsremmend), paracetamol (pijnstillend, koortsverlagend) en warfarine (antistollingsmiddel)
Aangezien slechts een klein deel van de CYP1A2-activiteit kan worden verklaard door genetische verschillen, zijn er op dit moment geen dosisadviezen beschreven op basis van het CYP1A2-enzym.
Genetische aanleg
De activiteit van het CYP1A2-enzym varieert tussen individuen. Hierdoor kan de effectiviteit van een geneesmiddel van persoon tot persoon verschillen, evenals de kans op eventuele bijwerkingen. Deze variatie kan voor een klein deel worden verklaard door genetische verschillen in het CYP1A2-gen. De oorzaken van variaties in de activiteit van het CYP1A2-enzym zijn echter voor een belangrijk deel niet-genetisch. Mede hierdoor zal er niet snel een aangepast dosisadvies worden gegeven op basis van het genotype.
Bij het vaststellen van een genotype, worden verschillen in het CYP1A2-gen aangeduid met twee zogeheten allelen. Elk allel heeft een naam die bestaat uit een ster (*) en een nummer. Een voorbeeld van een mogelijk CYP1A2-genotype is CYP1A2*1/*1F.
Bij iGene bepalen we de volgende varianten (allelen) van het CYP1A2-gen:
CYP1A*1F, CYP1A*1L, CYP1A*1V, CYP1A*1W, CYP1A2*1C, CYP1A*1K, CYP1A*3, CYP1A*4, CYP1A*6, CYP1A*7 en overig (wordt geclassificeerd als CYP1A*1).